Zoeken

Klimaatactie gaat door maar Amerika verliest leiderschap

Jos Cozijnsen: " Steun voor CO2-heffing op Amerikaanse import neemt toe"

De aankondiging in de White House Rose Garden gisteren van Donald Trump dat hij het Parijs Akkoord verlaat en "start to renegotiate to see if there's a better deal. If we can, great. If we can't, that's fine" had niets met het klimaatprobleem en het Parijs Akkoord te maken. Dat is slechts geslachtofferd om de boze achterban tevreden te stellen. De VS kan zonder problemen en economische schade haar CO2-doelen halen. Binnen de VS en mondiaal zal de klimaatactie doorgaan; maar Amerika verliest het leiderschap. De EU en China zullen dat, middels een gezamenlijke verklaring, vandaag claimen. Ook worden handelsmaatregelen al geopperd.

Als het terugtrekken van de VS uit het Parijs Akkoord inderdaad doorgaat, dan is dat volgens de regels pas effectief op 4 november 2020, 4 jaar na inwerkingtreding van het Akkoord. Een dag eerder staan de volgende presidentsverkiezingen geagendeerd. Er is dan dus iets om te kiezen! Mocht de VS na 2020 niet meer meedoen, dan scheelt dat in 0.1 tot 0.2° Celsius in 2100 t.o.v. van de 2 graden doelstelling, die is afgesproken. Dat zal in het ergste geval door andere landen gecompenseerd moeten worden. Goed nieuws is dat China en India nu al beter presteren dan afgesproken!
““Korte termijn politiek gewin heeft gewonnen””

De aankondiging was geen verrassing, maar wel een schok, en wereldleiders zijn furieus. Men gaat het Akkoord niet veranderen opdat de VS weer instapt; dat kan wel als de VS er in blijft. Ik had nog de hoop dat zijn economische adviseur Gary Cohn, de ontmoeting met andere G7-leiders en zijn dochter en schoonzoon hem tot andere gedachten konden brengen: dat Trump zou overleggen hoe het Parijs Akkoord slimmer door de VS uitgevoerd kan worden. Maar korte termijn politiek gewin heeft gewonnen. De stap past in de strategie van adviseur Steven Bannon om er gewoon een zootje van te maken, omdat het kan, en af te breken wat Obama had opgebouwd.

Op de keper beschouwd is uittreding uit het Parijs Akkoord ook niet nodig in het belang van de VS:

De aankondiging zal in de praktijk weinig invloed hebben op de inspanningen van Amerikaanse bedrijven en Staten, die om rationele gronden en omdat klimaatbeleid nodig en betaalbaar is, het pad naar verduurzaming al hebben ingeslagen. De capaciteit aan zonne-energie is de afgelopen 5 jaar bijvoorbeeld 20 keer gegroeid en heeft 800.000 banen gecreëerd.

Het besluit heeft de hoop op een echt mondiaal klimaatakkoord onder VN-vlag wel weggeslagen. Voor de tweede keer haakt de VS af. En eerder trad Canada eens uit het Kyoto Protocol. Het is ook een lastige spagaat: soevereiniteit behouden en toch gezamenlijke afspraken maken. Daarom was het Parijs Akkoord een bindend regime met gezamenlijke doelen. De CO2-verplichtingen zijn nationaal. En er kan gebruikt gemaakt worden van de emissiemarkt.

De plek van de VS is wel wat veranderd: van 19% van de mondiale emissies en 20% van het mondiaal BNP in 2001 naar 13% van de emissies en 16% van het BNP. China is nu de grootste economie met 17% en 23% van de emissies.

Om de concurrentie van de industrie van landen te beschermen die het Parijs Akkoord wel uitvoeren neemt de steun toe voor een ‘border adjustment'. Bij import vanuit de VS zal over Amerikaanse een CO2-heffing gevraagd kunnen worden of moet een overeenkomstig aantal CO2-credits of emissierechten afgegeven worden.

Jos Cozijnsen is zelfstandig adviseur emissierechten. Meer informatie over hem vindt u op www.emissierechten.nl. Op Twitter is hij actief onder @timbales.

Jos Cozijnsen

Jos Cozijnsen is Carbon Specialist bij de Climate Neutral Group. Op Twitter is hij actief onder @timbales